quiris

quiris
1.
quĭris or cŭris [Sabine], a spear:

sive quod hasta curis (al. quiris) est dicta Sabinis,

Ov. F. 2, 477.
2.
Quĭrīs, ītis, and mostly plur., Quĭ-rītes, tĭum (or tum, Aus. Prof. 22, 9), m. [Cures].
I.
Originally, the inhabitants of the Sabine town Cures, the Quirites (very rare):

prisci Quirites,

Verg. A. 7, 710 Serv.: veteres illi Sabini Quirites, Col. praef. § 19. —After the Sabines and the Romans had united in one community, under Romulus, the name of Quirites was taken in addition to that of Romani, the Romans calling themselves, in a civil capacity, Quirites, while, in a political and military capacity, they retained the name of Romani: post foedus Titi (Tatii) et Romuli placuit, ut quasi unus de duobus fieret populus. Unde et Romani Quirites dicti sunt, quod nomen Sabinorum fuerat a civitate Curibus;

et Sabini a Romulo Romani dicti sunt,

Serv. Verg. A. 7, 710; cf. Liv. 1, 13.— Joined with populus Romanus, the technical expression is usually POPVLVS ROMANVS QVIRITIVM, qs. the Roman commonwealth of Quirite citizens, the Roman nation of Quirites; but not unfreq. also in apposition: POPVLO ROMANO QVIRITIBVS (like homines prisci Latini, and populus priscorum Latinorum): QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, REIQVE PVBLICAE POPVLI ROMANI QVIRITIVM... OMNES QVIRITES, PEDITES ARMATOS PRIVATOSQVE VOCA INLICIVM HVC AD ME, Tab. Censor. ap. Varr. L. L. 6, § 86 Müll.:

populo Romano Quiritium,

Liv. 8, 9; 41, 16:

populus Romanus Quiritium,

id. 1, 32:

populi Romani Quiritium,

id. 1, 24; 32; 10, 28; 22, 10 al.— In the other form: POPVLD ROMANO QVIRITIBVS, Inscr. Marin. Fratr. [p. 1516] Arv. tab. 24, 1, 34; cf. id. ib. 41, 2, 24; so, an ancient formula ap. Gell. 1, 12, 14, acc. to the MSS.; so,

too,

id. 10, 24, 3; Macr. S. 1, 4 fin. —We rarely meet with the form populo Romano Quiritibusque, Liv. 8, 6 (al. om. que); cf.

Paul. ex Fest. s. v. dici, p. 67 Müll.: devovisse eos se pro patriā Quiritibusque Romanis,

Liv. 5, 41:

Quiritium Romanorum exercitus,

id. 26, 2:

factum hoc populi Romain Quiritibus ostentum Cimbricis bellis,

to the citizens of the Roman nation, Plin. 16, 32, 57, § 132.—

It was a reproach for soldiers to be addressed as Quirites,

Tac. A. 1, 42; Suet. Caes. 70; Lampr. Alex. Sev. 52 sq.; Luc. 5, 358:

Quiritium fossae dicuntur, quibus Ancus Marcius circumdedit urbem, quam secundum ostium Tiberis posuit, ex quo etiam Ostiam, et quia populi opera eas faceret, appellavit Quiritium,

Fest. p. 254 Müll.: jus Quiritium, full Roman citizenship:

ago gratias, domine, quod et jus Quiritium libertis necessariae mihi feminae, et civitatem Romanam Harpocrati iatraliptae meo indulsisti,

Plin. Ep. 10, 6 (22), 1:

Latinis jus Quiritium (constituit),

Suet. Claud. 19: Latini jus Quiritium consequuntur his modis, beneficio principali, etc., Ulp. Reg. tit. 4, de Latinis.— Sing.: Quiris (also Quiritis, acc. to Prisc. p. 633 P.), a Roman citizen, a Quirite: ollus Quiris Leto datus, an ancient formula in Fest. p. 254 Müll.:

dona Quiritis,

Hor. Ep. 1, 6, 7:

reddere jura Quiriti,

Ov. M. 14, 823:

minimum de plebe Quiritem,

id. Am. 1, 7, 29; Juv. 8, 47: quibus una Quiritem Vertigo facit, makes a Roman citizen, sets free (for in the ceremony of manumission the slave was turned around), Pers. 5, 75:

quis te redonavit Quiritem Dis patriis?

an uninjured Roman citizen, Hor. C. 2, 7, 3:

epulis repleto Quirite, i. e. populo Romano,

Claud. Carm. 12, 16:

Romani more Quiritis, i. e. civis,

Luc. 2, 386: Quiris Eoüs, an eastern Roman, i. e. an inhabitant of Constantinople, Sid. Carm. 1, 31.— In fem.:

Q. TVLLIVS Q. F. PONTIFEX SACR. IVNONIS QVIRITIS,

Inscr. Grut. 308, 1. —
II.
( Poet. transf.) Of bees, citizens, commonalty:

ipsae regem, parvosque Quirites Sufficiunt,

Verg. G. 4, 201.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • Quiris — (a. Geogr.), so v.w. Cures …   Pierer's Universal-Lexikon

  • QUIRIS Dea — Iuno dicta est apud Romanos: in cuius tutela quod Matronae essent, hinc factum, ut celibari hastâ, quae in corpore Gladiatoris abiecti occisique stetisset, nubentis virginis caput, sub matrimonti auspicia, comeretur. Sabinorum autem linguâ hasta… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Quiris — ▪ Roman law plural  Quirites,         a Roman citizen. In ancient Roman law it was the name by which a Roman called himself in a civil capacity, in contrast to the name Romanus, used in reference to his political and military capacity. The jus… …   Universalium

  • Hotel Euro Quiris — (Рим,Италия) Категория отеля: 1 звездочный отель Адрес: Via Dei Mille 64, Вокзал Термини, 00 …   Каталог отелей

  • SPQR — История Древнего Рима Основание …   Википедия

  • КВИРИН — (лат. quirinus, от сабин. quiris копье). Прозвание обоготворенного Ромула. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КВИРИН лат. Quirinus, от сабин. quiris, или curis, копье. Прозвание обоготворенного Ромула …   Словарь иностранных слов русского языка

  • quirite — ● quirite nom masculin (latin quiris, itis) À l origine, citoyen romain de vieille souche. Citoyen résidant à Rome. ⇒QUIRITE, subst. masc. HIST. ANC. Citoyen romain résidant à Rome (par opposition à celui qui était à l armée). [Le plébéien peut… …   Encyclopédie Universelle

  • HASTA — I. HASTA Regiae olim dignitatis insigne, Iustin. l. 43. c. 3. cuius traditione quoque feuda collata sunt, sicut posteri virga, festuca baculo prioris vice uti coepêre. Hinc et ferula camboca, pedum, baculus pastoralis, muneris insigne, quod non… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • cry — I. verb (cried; crying) Etymology: Middle English crien, from Anglo French crier, from Latin quiritare to make a public outcry, perhaps from Quirit , Quiris, Roman citizen Date: 13th century transitive verb 1. to utter loudly ; shout 2 …   New Collegiate Dictionary

  • Janus — For other uses, see Janus (disambiguation). Bifrons redirects here. For other uses, see Bifrons (disambiguation). A statue representing Janus Bifrons in the Vatican Museums In ancient Roman religion and mythology, Janus is the god of beginnings… …   Wikipedia

  • Quirites — was the earliest name of the burgesses of Ancient Rome. The singular is quiris.Combined in the phrase populus Romanus Quirites (or Quiritium) it denoted the individual citizen as contrasted with the community. Hence ius Quiritium in Roman law is… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”